Jeśli zauważysz jakiekolwiek zmiany w zachowaniu Twojego psa (powyżej 7 lat) lub kota (od 10 lat), skonsultuj się ze swoim weterynarzem, który może być w stanie odróżnić „normalne” problemy związane ze starzeniem się od tych spowodowanych przez zwyrodnienie neurologiczne, takie jak zespół zaburzeń poznawczych (CDS). Jego diagnoza wymaga dalszego badania (skan/rezonans magnetyczny) i określonego leczenia.

U psów

Początkowo zauważalna będzie stopniowa utrata wzroku i słuchu, a także pojawienie się bólu, najczęściej pochodzącego z choroby zwyrodnieniowej stawów. Twój pies będzie przez to bardziej niespokojny oraz pojawią sie takie problemy behawioralne jak: szczekanie, niszczenie rzeczy, rozdrażnienie, a nawet agresja wobec ludzi lub innych zwierząt w domu.
Jego zdolność fizyczna zmniejsza się z wiekiem, powodując większe zmęczenie. Więcej śpi, sprzeciwia się wchodzeniu lub schodzeniu po schodach… Twój starzejący się towarzysz wykazuje mniejsze zainteresowanie rzeczami, które wcześniej go stymulowały i wita cię z mniejszym entuzjazmem. Może również włóczyć się w dzień lub w nocy, będąc zdezorientowanym i zapominając o czystości, posłuszeństwie… Mogą wystąpić problemy ze snem i apetytem.

U kotów
Starsze koty mogą stać się bardziej poirytowane, mniej się bawić, mniej szaleć i nie włóczyć się tyle, co wcześniej. Mogą też stawać się coraz bardziej wyizolowane, a także wykazywać objawy niepokoju (miauczenie, strach). Ponieważ koty są naturalnie bardziej niezależne niż psy, znaki te mogą być bardziej dyskretne i niezauważone.